Υπάρχουν 7 τύποι εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και αναγκών στην Κύπρο:

• Νηπιαγωγείο (3 -6)
• Δημοτικό-Προεφηβική ηλικία (6 – 12)
• Γυμνάσιο-Λύκειο (12-18)
• Πανεπιστήμιο
• Ειδικές ανάγκες
• Ενήλικες
• Εμπορικός/επιχειρηματικός κλάδος επιμόρφωσης

Αν εκλεγώ, θα αναθέσω στον υπουργό Παιδείας να ξεκινήσει τη διαβούλευση του με ένα λευκό κομμάτι χαρτί κα να παράσχει επίσημες συστάσεις για τη βελτίωση και των επτά εκπαιδευτικών τομέων με τη συμμετοχή όλων των κοινωνικών εταίρων και εμπλεκόμενων. Ο διάλογος θα πρέπει να περιλαμβάνει διεθνώς αναγνωρισμένους εμπειρογνώμονες, συντεχνίες, καθηγητές/δασκάλους, γονείς και εμπορικούς εταίρους, με αξιοποίηση βέλτιστων πρακτικών και από άλλες χώρες.

Παράλληλα, θα ζητήσω από τους μαθητές από όλα τα γυμνάσια και λύκεια να εκλέξουν επιτροπή εκπροσώπων η οποία θα κληθούν να απαντήσουν και να εκφράσουν ένα θεμελιώδες ερώτημα: Τι πρέπει να γίνει προς βελτίωση της εκπαίδευσής τους; Με απλά λόγια, τι θέλουν τα παιδιά μας; Ένας 15χρονος δεν επιτρέπεται να οδηγεί, να ψηφίζει ή να παντρευτεί. Ωστόσο, πολλοί σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα διαθέτουν ενδεχομένως περισσότερο μυαλό από κάποιους Κύπριους πολιτικούς που έχω παρακολουθήσει πρόσφατα στην τηλεόραση.

Με την επιφύλαξη των θέσεων από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, παραθέτω πιο κάτω το όραμα μου για την παιδεία του τόπου:

1. Αύξηση της ηλικίας αποφοίτησης από 15 σε 16.
2. Δημιουργία εθνικού καταλόγου απόδοσης όλων των λυκείων στις παγκύπριες εξετάσεις υπό τη μορφή διαγωνισμού μεταξύ των σχολείων. Ο ανταγωνισμός είναι καλός καθώς ενθαρρύνει ακόμη πιο αποτελεσματική διδασκαλία και δεν πρέπει να τον φοβόμαστε. Στα σχολεία με τις χαμηλότερες επιδόσεις θα δοθούν οι καλύτεροι εκπαιδευτικοί και διευθυντές, ώστε να βελτιωθεί το επίπεδο τους. Κάτι ανάλογο εφαρμόζεται και στη διαδικασία σύνθεσης ομάδων στο Αμερικανικό ποδόσφαιρο (NFL). Με την ίδια λογική βελτίωσης, οι ομάδες με τις χαμηλότερες επιδόσεις φέτος έχουν προτεραιότητα να επιλέξουν τους καλύτερους παίκτες από τα Αμερικανικά κολέγια την επόμενη χρονιά.
3. Να εισαχθεί σκακιστική εκπαίδευση από 6 ετών, με διεξαγωγή μαθητικών αγώνων.
4. Να επιλεγούν οι πιο ταλαντούχοι έφηβοι σε αθλήματα και ειδικευμένες σπουδές ώστε για να παρακολουθήσουν προαιρετικά συγκεκριμένες ακαδημίες με μερική απασχόληση. Αυτά τα παιδιά θα αποτελέσουν τους μελλοντικούς μας ηγέτες, τα αστέρια του αθλητισμού, τους σεφ με αστέρια Michelin, τους Αϊνστάιν, τους μεγάλους μάστερ του σκακιού και τους επικεφαλείς των επιχειρήσεων. Ας μη σταθούμε στο δρόμο τους. Ας επωάσουμε αυτό το ταλέντο, να το καλλιεργήσουμε.
5. Να εκπαιδεύσουμε τη νεολαία μας να προστατεύει τον πλανήτη, να φροντίζει την κοινότητα του και να στηρίζει τους συνανθρώπους του. Και να μάθει ότι ο σχολικός ή εργασιακός εκφοβισμός και η βία δεν έχουν χώρο στις κοινωνίες μας. (Ξεκαθαρίζω ότι η διδασκαλία ηθικού κώδικα και η επιλογή θρησκευτικών πεποιθήσεων αποτελεί ρόλο των γονιών και όχι του κράτους).
6. Tακτικές σοκ για να μην γίνουν ποτέ τα παιδιά μας τοξικομανείς. Με τον όρο «σοκ», εννοώ επισκέψεις πρώην εξαρτημένων στα σχολεία, παρουσιάσεις αστυνομικών, φωτογραφίες, ειδικές τηλεοπτικές ή κινηματογραφικές παραγωγές και προώθηση ανάλογου υλικού. Αν τα παιδιά μας φεύγουν από αυτές τις παρουσιάσεις με προβληματισμό, άβολα, ή νιώθοντας «αναγούλα», τότε η πρωτοβουλία στέφθηκε με επιτυχία.

Θα ήθελα να οικοδομήσει μια γενιά που αντιμετωπίζει τη χρήση ναρκωτικών ως πόρτα ερμητικά κλειστή, ένα άσπαστο ταμπού, ανάλογο με τον κανιβαλισμό. [Προσωπική εμπειρία: Eχοντας εργαστεί και ως εθελοντής σε φιλανθρωπική γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης για 12 χρόνια, έχω ακούσει ανθρώπους με κατάθλιψη, πολλές φορές με τάσεις αυτοκτονίας, που εύχονταν να μην είχαν δοκιμάσει ποτέ ναρκωτικά στο σχολείο].

• Να διασφαλίσουμε ότι σε εθελοντική βάση, αναλόγως συμμετοχής, κάθε παιδί μαθαίνει βασικές τεχνικές πρώτων βοηθειών, διάσωση στη θάλασσα, πρόληψη και έλεγχο πυρκαγιών, ασκήσεις ετοιμότητας σε περιπτώσεις σεισμού ή άλλων φυσικών καταστροφών. Θα ήθελα η Κύπρος να καταστεί το πρώτο κράτος στον κόσμο, όπου το 90% των εφήβων άνω των 13 ετών έχουν τη δυνατότητα ανάνηψης ενός μέλους της οικογένειας, ενός φίλου, γείτονα, τουρίστα ή οποιουδήποτε, με ή χωρίς απινιδωτή.
• Σε συνεργασία με κορυφαίους Κύπριους σεφ που θα παρέχουν τις συνταγές, αγόρια από 13 ετών και άνω να μάθουν τέσσερα ή πέντε κυπριακά βασικά πιάτα, πώς να καθαρίζουν το χώρο τους και πώς να σιδερώνουν. Ας δημιουργήσουμε ένα κράτος ανδρών που θα λατρεύουν οι σύντροφοι τους και όχι κακομαθημένα αγόρια με συζύγους που φοράνε μονίμως την ποδιά της καμαριέρας. Προσωπική εμπειρία: Ήμουν μοναχοπαίδι. Η γιαγιά και η μητέρα μου με μεγάλωσαν στο Λονδίνο. Δεν θυμάμαι ποτέ να έπλυνα πιάτα ή να ξέρω πως σιδερώνεται ένα πουκάμισο, μέχρι να παντρευτώ. Ωστόσο, έμαθα βασική μαγειρική στο σχολείο. Και μάλιστα έπεισα τους φίλους μου να παρακολουθήσουν και αυτοί (τα προαιρετικά) μαθήματα μαγειρικής, ώστε το γυμνάσιο να μας βάλει στην ίδια αίθουσα με τα κορίτσια, και με αυτό τον τρόπο εμείς να φλερτάρουμε με άνεση, χωρίς απαγορεύσεις και αποστάσεις. Ωστόσο δήλωσαν συμμετοχή τόσα πολλά αγόρια που δεν άφησαν χώρο για τα κορίτσια της τάξης μας.

Ειδική Αγωγή

Ως μέρος της υπόσχεσής μου να ενισχύσω την ενσωμάτωση ατόμων με ειδικές προσαρμογές, θα υπάρξει μια ριζική αναθεώρηση με τη βοήθεια των ενδιαφερομένων. Θα εξετάσω επίσης, πώς ορισμένοι ενήλικες με νοητικές προκλήσεις θα έχουν τη δυνατότητα να ζουν με ασφάλεια στην κοινότητα σε προστατευμένα καταλύματα, αλλά να απολαμβάνουν και τις εγκαταστάσεις του κέντρου ημέρας. Σε σκοτεινές εποχές, παιδιά και ενήλικες με ειδικές ανάγκες ήταν καταχωνιασμένοι σε ψυχιατρικά ιδρύματα. Εκτός από πραγματικά εξαιρετικές περιπτώσεις, αυτό δεν πρέπει να ισχύει ποτέ σε μια σύγχρονη Κύπρο που θέλει να φροντίζει τους πολίτες της.

Εκπαίδευση ενηλίκων

Πριν από 100 χρόνια, η Κύπρος ήταν ένα αγροτικό κράτος φτωχών πολιτών. Υπήρχε τόση πολλή ανάγκη ενίσχυσης της αγροτικής οικογένειας στις φάρμες, που δεν υπήρχε υποχρεωτική εκπαίδευση μέχρι τη δεκαετία του 1960. Αυτό θα διορθωθεί έστω και τώρα. Εάν ένας 80χρονος παππούς θέλει να μάθει για την αστροφυσική και το σύμπαν, την αστρονομία, τον Wagner ή τον τρόπο χρήσης υπολογιστή, το κράτος θα συνεργαστεί με εμπορικούς οργανισμούς, σχολεία και πανεπιστήμια για να επιδοτήσει εκπαίδευση μερικής απασχόλησης. Χώρες όπως η Δανία ακολουθούν με επιτυχία αυτό το μοντέλο.

Εμπορική/Επιχειρηματική εκπαίδευση

Ανατρέξτε στην ενότητα «Επιχειρήσεις, επιχειρηματικότητα, δημιουργία θέσεων εργασίας και το ΧΑΚ»